Pielęgnacja cocker spaniela

CODZIENNA PIELĘGNACJA ANGIELSKIEGO COCKER SPANIELA

Od momentu przybycia szczeniaka do naszego domu powinien on być jak najczęściej, najlepiej codziennie, czesany szczotką z naturalnego włosa ( początkowo bardziej miękką, później twardą ) oraz grzebieniem. 

Szczenięcia do pół roku nie trymuje się, wyrównując jedynie nożyczkami ewentualne przerosty włosa wokół palców ( okrągłe stopki ). Starsze szczenięta należy juz systematycznie trymować.

Niektóre spaniele mają w młodości cały tułów pokryty gęstym, miękkim, średnio długim, tzw. szczenięcym włosem. Włos ten należy w całości usunąć tępym trymerem lub wyskubać, aby uzyskać prawidłowy, tzn. jedwabisty i przylegający włos na tułowiu.

Należy stale wyskubywać i trymować wszystkie loczki i kłaczki sterczące na głowie, na bokach tułowia, na łapkach aż do łokci, na bocznej zewnętrznej stronie uda aż do stawu skokowego, na szyi i pod brodą. 
U złotych cocker spanieli łatwiej można określić, które włosy należy wyskubać, gdyż są one przeważnie dużo jaśniejsze niż całość okrywy.

U inaczej umaszczonych trymujemy wszystkie włosy, które sterczą.
Pies stale czesany i szczotkowany nie wymaga kąpieli, a do pół roku jest ona niewskazana.

Codziennych oględzin wymagają uszy ( u spanieli bardzo wrażliwe ze względu na zwisający płat uniemożliwiający dostęp powietrza ) i oczy ( które spaniel buszujący może łatwo zaprószyć )oraz zęby ( które musza być białe, lśniące bez śladu kamienia ).

USZY - w razie zauważenia woskowiny należy czyścić delikatnie nawinięta na pensetę lub patyczek każdorazowo zmienianą watką nasączoną preparatem. Włosy okalające i zarastające otwór słuchowy należy wycinać nożyczkami.

OCZY - w razie pojawienia się wydzieliny lub silnego zaczerwienienia połączonego z łzawieniem przemywamy esencją herbacianą lub naparem z suszu świetlika. Napar z rumianku może być stosowany, ale odbarwia włos w okolicach oka. Wyciek uporczywy, utrzymujący się mimo przemywania, kwalifikuje się do lekarza.

ZĘBY - przecieramy silnie watą nasączoną sokiem z cytryny lub proszkiem do zębów . Jeśli mimo tych zabiegów zauważymy tworzenie się kamienia nazębnego ( odkłada się on zwłaszcza na kłach, przedtrzonowcach i trzonowcach ) należy go usunąć w początkowej fazie powstawania paznokciem lub specjalnie do tego celu służącym narzędziem dentystycznym. O usunięcie silnie narośniętego kamienia musimy poprosić lekarza. Zalegające resztki pokarmu rozkładające się dają nieprzyjemny zapach z pyska.  Kamień zaś, drażniąc dziąsła, powoduje stany zapalne, mogące prowadzić do osuwania się i rozchwiania zębów, aż o konieczności ich wyrwania.